Zakładając własną pasiekę mamy dwa wyjścia: możemy albo zbudować ul samodzielnie, albo go kupić. Oba rozwiązania mają swoje wady i zalety, niezależnie jednak od tego, ku której opcji się skłaniamy, warto wiedzieć, jak ul wielkopolski jest zbudowany. Wiedza taka może okazać się pomocna przy jego prawidłowym użytkowaniu oraz hodowli pszczół.
Dennica to jeden z najważniejszych elementów ula. Nie tylko ogranicza ona konstrukcję od spodu, ale też umożliwia regulowanie wielkości otworu wylotowego oraz przepływ powietrza. Możemy wyróżnić następujące dennice do modelu wielkopolskiego:
- do poławiania pyłku – jest to przegroda służąca do strącania pyłku, który opada na dno przez siatkę aluminiową,
- higieniczna – łatwa w czyszczeniu dennica jest podobna do dennicy do poławiania pyłku, nie zawiera jednak przegrody,
Dennice mają jeszcze jedną zaletę. Umożliwiają one kontrolę liczby pasożyta Varroa Destructor oraz pomagają zwalczyć warrozę, która spada na dno szuflady.
Ul wielkopolski ustawiony jest na metalowych lub drewnianych podstawkach. Przy ich wybieraniu należy zwrócić uwagę, czy są zakończone stopkami stabilizującymi – dzięki nim konstrukcja będzie stała stabilnie i nie będzie osiadała w podłożu.
Bezpośrednio na dennicy umieszczony jest korpus gniazdowy, czyli główna część ula. To tutaj znajdują się ramki gniazdowe i czerw. Nad korpusem mieści się natomiast nadstawka – część, w której pszczoły składają miód.
Cała konstrukcja przykryta jest dachem, który chroni całość przed czynnikami atmosferycznymi. Ważnymi elementami są również beleczki odstępnikowe, które pozwalają zachować prawidłowy odstęp między ramkami oraz wkładki wylotowe, dzięki którym można regulować wysokość i długość wylotu.
powrót
