Wakacyjne miesiące już za nami, co w przypadku pasiek oznacza koniec miodobrania i konieczność rozpoczęcia przygotowań do okresu zimowego. Odpowiednie przygotowanie do zimowli, kiedy nie prowadzi się żadnych prac przy ulach, a dające miód owady rzadko opuszczają swój dom (zajęte łączeniem się w rodziny) obejmuje nie tylko ułożenie gniazda oraz ocieplenie konstrukcji, ale również późnoletnie oraz jesienne podkarmianie pszczół. Ostatnie z wymienionych działań ma na celu zapewnić owadom odpowiednią ilość pożywienia przez cały okres zimy, co przekłada się na osiągnięcie oczekiwanego rezultatu na wiosnę. Na tej czynności nie można oszczędzać, by nie doprowadzić do negatywnych konsekwencji braku słodkiego towaru w odpowiedniej ilości w kolejnym roku.
Jak prawidłowo podkarmiać pszczoły?
Znaczenie schyłku lata i początku jesieni
Podkarmianie powinniśmy zacząć pod koniec lata (ostatnie dni sierpnia) i zakończyć najlepiej w połowie września - z uwagi na to, że w ulu znajduje się wówczas czerw, z którego rozwijają się młode pszczoły oraz panuje w nim wysoka temperatura. Jako pożywienie wykorzystuje się gęsty syrop, który można pozyskać rozpuszczając cukier w wodzie w odpowiedniej proporcji (1,5-2 kg cukru na 1 litr wody). Wysoka temperatura w ulu sprawia, że syrop się dobrze odparowuje, zagłębiając w górnych i bocznych plastrach (później także w środkowej części), co przekłada się na prawidłowy rozwój rodzin oraz zapewnia pozostawanie poszczególnych osobników w odpowiedniej kondycji.
Konsekwencje jesiennego podkarmiania
Im później rozpocznie się podkarmianie, tym trudniej będzie osiągnąć opisane wyżej efekty. Niższa temperatura przekłada się na gorsze odparowywanie syropu, co osłabia pszczele rodziny (także powodując zgony) i pogarsza cały okres zimowli, czego konsekwencje widoczne są na początku marca oraz kwietnia. Z tego powody schyłek lata oraz pierwsze tygodnie jesieni należy poświęcić na to, by odpowiednio zadbać o swoje pszczoły pod względem dostarczania im pożywienia, by wiosną cieszyć się dużą ilością i dobrą kondycją owadów poszukujących pożytków nektarowych, a także późniejszą możliwością zbierania słodkich towarów powstałych z ulach.
